Patrycja Sikora – poetka, slamerka, redaktorka. Urodzona w Wieruszowie w 1989 roku. Finalistka projektu Biura Literackiego Połów 2018. Nominowana do Nagrody Głównej XXIV OKP im. J. Bierezina i 7. Konkursu Poetyckiego Fundacji „Duży Format”. Za debiutancki tom „Instrukcja dla ludzi nie stąd” (WBPiCAK 2020) nominowana do „Paszportów” Polityki 2020. Wielokrotna laureatka slamów poetyckich. Publikowała m.in. w czasopismach „Kontent”, „Dwutygodnik”, „Czas Kultury”, „Helikopter”, „Mały Format”, „Tlen Literacki”, „Fabularie”, „Drobiazgi”, „Odra”. Redaktorka kwartalnika literackiego „Strona Czynna”, antologii wierszy „Jak długo będziemy musieli” i „Biji Rojava!”. Mieszka i pracuje w Poznaniu.

najpopularniejsze zdjęcie na stocku

sczepione porożem prosimy

zaginione dziewczynki, żeby

nie dotykały naszych ciał, bo

odrzucą nas matki.

żujemy gałązki, charczymy,

bronimy polskiego biotopu.

z moich sutków wyrasta koralówka blada,

zlatują do niej klucze ptaków, mówisz:

rozród, teraz.

dołączam do stada.

kim jest ta dziewczyna

układam swoje ciało obok twojego, kiedy

rośnie w tobie korzeń puchowca.

obiecuję karmić cię paprotnikami, moje leśne okapi,

małe zwierzątko tańczące z feretronami.

kim jesteś, dziewczyno, której sprawdzam puls?

kim jesteś, dziewczyno, którą rozsypuję w grobli?

średni odpływ wody

moja córka nie napisze wierszy

o matce, która była poetką

ruin i blizn.

nie ma tu miejsca dla córek,

choć mam w sobie miejsce.

później zatrzymał się nurt.