Nawigacja mobilna menu

Dorota Nowak – absolwentka Politechniki Poznańskiej oraz studiów podyplomowych z zakresu: psychologii, matematyki, rachunkowości i finansów.
Autorka dwóch tomów poetyckich : „na dwa” wydany drukiem przez Fundację Literatury im. Henryka Berezy w ramach serii : Biblioteka Poezji/Na Krechę (tom1) i dostępny w wersji elektronicznej na stronach Magicznego Krakowa oraz „opium” wydany przez Miejską i Powiatową Bibliotekę w Nowym Tomyślu. Nagradzana i wyróżniana w wielu ogólnopolskich konkursach poetyckich, między innymi w konkursie na KSIĄŻKOWY DEBIUT POETYCKI 2015 w ramach Nocy Poezji w Krakowie, którego pokłosiem jest tom „na dwa” , Publikowała w pismach literackich: Akant, Migotania, Okolica Poetów, Protokół Kulturalny, Radostowa i w innych wydawnictwach regionalnych.

.

rocznica

.

nadal patrzysz tak samo jak wtedy
gdy zdobywaliśmy herbatę i cukier
gdy nocą zrywałeś polne kwiaty –
upinałam je we włosach na kształt wianka

obserwuję ludzkie ślady które prowadzą
do ciemnych miejsc ocierają się o granice
za którymi umierają zatopione wartości –
tam pękają serca poranionych ludzi

a ty idziesz dawną drogą nosisz mój sen
o naszym szczęśliwym na zawsze w zdrowiu
a w chorobie poruszasz niebo i ziemię
aby zostały wysłuchane ciche modlitwy

.
domyślnie

.

częściej niż wtedy gdy piecyk gazowy
odgrzewał w pośpiechu wczorajszy obiad
spoglądam na rysy na małe litery znaki
których nie można odczytać bez szkieł

wciąż tak samo obrażasz się o brak uwagi
albo o jej nadmiar gdy po cudzej myśli
biegnie uszczęśliwianie starego kota –
on wie jak drapać sprytniej trafniej

w częstotliwości uwag i łagodności pomruków
rośnie intymność rozgrzewa nas kołysze pobudza
unosi nad ziemią koi naturalny ból łączy
skurczone dłonie przeznaczone z wyboru

.
w nas

.

lubisz kawę od chwili gdy całe wieki temu
poczułeś jej wyjątkowy smak układasz listę
czynności niezbędnych do tworzenia dźwięku
wrzącej wody mieniących się ziaren cukru

wspominasz czas gdy siadaliście przy narożnym
stoliku by łatwiej chwycić spadającą łyżeczkę
otrzeć się z czułością o najwyższą porę na
spotkanie które uwodzi aromatem i smakiem

obserwujesz zegar na ścianie on nadaje bieg
codziennym zdarzeniom czujesz jak tyka
twój czas biologiczny spowalnia przyspiesza
jedynie czas z nią zatrzymał się w miejscu